vissen in midden noorwegen bij Angelamfi hitra grefsnesvagen visreis

Gespecialiseerd in Sportvisreizen
www.cordestravel.nl

Angelamfi Grefsnesvagen
Augustus 2011

===========================================================

Na lang wachten was het dan eindelijk zover. Het was maandagochtend 4 uur 11 juli 2011. Het moment dat we zouden vertrekken voor onze 10-daagse visvakantie naar de locatie Angelamfi Grefsnesvagen, uiteraard weer geboekt bij Raffie en Linda van www.cordestravel.nl, op het eiland Hitra in Noorwegen. Naast Roland was Wouter dit jaar ook van de partij. Hij is nog nooit in Noorwegen geweest, laat staan om te vissen. Het zou voor hem een extra spannende en vooral leuke ervaring worden.

Het eerste deel van de reis bestond uit ongeveer 6 uur rijden richting Kiel voor de overtocht met de Colorline, die we ook meteen via Cordes Travel hebben geboekt, wel zo makkelijk. Dit ging vrij voorspoedig en rond het middaguur konden we inchecken. De overtocht zelf was erg relaxed, er is ook van alles te doen aan boord van de Color Magic. Wij hielden het bij een paar biertjes en daarna een beetje op tijd naar bed. De volgende ochtend rond half 8 opgestaan, even een ontbijt genuttigd en van de boot af. Bijna vanzelfsprekend werden we er door de douane uitgepikt, want 3 jongere kerels moet je natuurlijk niet zomaar laten doorrijden� We hadden hier ons thuis al goed op voorbereidt en natuuuuuurlijk hadden we ons netjes aan de limieten gehouden welke mooi in het zicht lagen. Na wat vragen en het doorneuzen van enkele tassen met kunstaas wenste de beste meneer ons nog een fijne vakantie en konden we doorrijden. Dit was gelijk de start van het laatste deel van de reis, de rit door Noorwegen over de E6 en de 3 richting de accommodatie. Toen we een stuk voorbij Oslo waren en midden in de natuur zaten, vlogen de tijd en kilometers voorbij. Het is echt een prachtig land en we zaten alle 3 te genieten.

Rond een uur of 7 kwamen we aan bij Angelamfi Grefsnesvagen. We hadden onderweg alvast wat boodschappen gedaan zodat we dat in ieder geval niet meer hoefde te doen de komende dagen. Er was helaas niemand aanwezig maar na een telefoontje bleek de sleutel in de deur van ons huisje te zitten en konden alvast de spullen uitladen. Toen Jaci wat later op de avond aankwam om alles af te handelen spraken we af om de volgende morgen 9 uur de boot door te nemen om te kijken hoe alles werkte. Dat vonden we prima, konden wij mooi een beetje bijkomen van de toch wel lange zit. Na het eten besloten we natuurlijk wel om even vanaf de steiger te vissen met een klein shadje. Wellicht dat we wat zouden vangen� Roland zijn eerste worp leverde een mooie gul op van maarliefst 73 cm! Zo welkom in Hitra! Kijk dat was een prachtige start. We hebben die avond tot een uur of 2 gevist en totaal 8 gulletjes gevangen van tussen de 30 en 60 met die uitschieter van Roland. Ook bleek er genoeg schar te zitten en niet van die kleintjes. Er kwamen gewoon serieuze lappen boven van dik 35 tot tegen de 40 cm. Dit soort vangsten van de steiger voor de deur beloofde natuurlijk wat voor de visserij die nog moest gaan komen.

Woensdag 13 juli
Vandaag op tijd opgestaan om samen met Jaci alles na te lopen wat betreft onze gehuurde boot, een Arvor 215 met 100 pk inboard diesel. We kregen nog wat uitleg over het varen dat je goed moest opletten voor ondieptes die met hoogwater niet zichtbaar zijn. Hierna kon de eerste visdag beginnen. Het waaide nog wel een beetje en we besloten daarom eerst maar eens in de buurt te proberen om te kijken wat er daar op de ondieptes allemaal te vangen was. We gingen lekker licht vissen en met onze verticaalhengeltjes waarmee we thuis op snoekbaars vissen konden we prima uit de voeten met een 70 grams loodkop en een shadje erop. We viste op manieren, Wouter en Roland viste kort bij de bodem en ik draaide heel langzaam steeds het shadje naar boven. Alle twee de methode leverde vis op, maar ik kreeg duidelijk meer aanbeten en wist er naast gul ook enkele leuke polakken mee te vangen. We hebben zo een hele leuke visserij gehad met een mooi aantal gullen tussen de 50 en de 75 cm. Verder nog wat mooie polakken en wat kleine koolvisjes. Best aardig zo voor de eerste dag. Alle gevangen vis konden we ook weer zonder problemen terugzetten. We hebben tot een uur of 8 in de avond gevist, het zou de volgende dag een stuk beter weer worden met nauwelijks wind. Een mooie gelegenheid om verder de zee op te gaan. Daarom dus wat eerder terug gegaan.

Donderdag 14 juli
De eerste mooie dag waar de wind er eind van de ochtend helemaal uit zou gaan. We konden zo dus mooi nog een beetje uitslapen en rond het middaguur vertrokken we eerst naar Bispoyan. Daar was helaas geen leven te bekennen en het plan was om door te varen naar het bekende paard. Een wel bekende koolvisstek waar het ook erg diep is. Hier hebben we wat driftjes gemaakt en het leverde enkele koolvissen op van 50 tot ongeveer 70 cm. Ze moesten wel van erg diep komen, zo rond de 120 meter diep en goed voor de vis was dat ook niet. Want terugzetten was er helaas niet meer bij. Roland besloot eens te kijken wat er zoal op de bodem zat daar en liet op de top van de berg aan de zwaardere spinhengel een 250 grams pilker zakken naar ongeveer 140 meter diepte. Hier kreeg hij verschillende aanbeten waarvan er eentje toch echt wel een zware vis was. Zijn Illex Ashura Avalanche had niet vaak zo krom gestaan. Ook lompe stompen gaven aan dat het om een serieuze vis ging. Maar helaas loste deze halverwege. Dat was erg jammer. Verder lukte het niet om een vis van die diepte boven te krijgen. Waarschijnlijk kon de haak niet goed genoeg gezet worden, dus we lieten het hierbij.

Het was ondertussen halverwege de middag en de deining die er nog stond werd er ook niet minder om. Af en toe kon je mooi tegen een muur van water aankijken. Dit was voor Roland iets te gortig en hij werd dan ook steeds stiller. We besloten eind van de middag weer terug te varen en de beschutting op te zoeken. We begonnen met het afgooien van wat eilandjes om te kijken of we een mooie polak konden vangen. Dit ging best aardig en we hebben ons prima vermaakt. Daarna zijn we weer naar de stekjes van gisteren geweest. Dit zijn de ondieptes wanneer je vanuit de accommodatie linksaf gaat en dan is het een minuut of 5 a 10 varen. Hier hebben we opnieuw erg leuk gevangen en zaten er weer een paar mooie gullen bij tot zo�n 80 cm. Hier hebben we tot een uur of 9 in de avond gevist en daarna zijn weer teruggegaan. De wind zou er nog steeds uitblijven dus waarschijnlijk was de deining die er liep morgen ook wel een stuk minder. In het huisje weer lekker gegeten en daarna nog even vanaf de steiger wezen vissen. Want Wouter wilde dolgraag een lipvis vangen. Dat lukt hem ook en zelf zat ik wat te klooien met een aasvisje op een loodkop om te kijken of er zo misschien een grotere gul te vangen was. Toen ik het zaakje langzaam naar boven draaide zag ik er plots een grijze schim achteraan komen. Ik kon niet zien wat het was, ik draaide wat door tot ik wat beter in het water kon zien wat het was. Het bleek een inktvis te zijn. Die had ik nog nooit gegeven, en dat zou in mijn eentje ook niet gelukt zijn. Een inktvis bovenkrijgen is een echte team effort. Ze pakken namelijk het visje met de tentakels en houden het dan vast. Je kon ze mee naar boven krijgen door superlangzaam de hengel te heffen en dan weer bij te draaien. Als ze dan bijna in de oppervlakte waren moest Roland het net voorzichtig eronder schuiven en met een beetje geluk kon je hem dan scheppen. Zo hebben we ons nog best vermaakt en enkele inktvissen boven gekregen. Uiteraard hebben we ze weer laten zwemmen. Hierna hebben we onder het genot van een paar biertjes een film gekeken en was het tijd om te gaan slapen.

Vrijdag 15 juli
Vandaag was het de bedoeling om begin van de middag uit te varen. Ditmaal zouden we de omgeving rond de vuurtoren van Titran af gaan vissen. Hier heb je vele ondieptes waar je leuk vis zou kunnen vangen. Maar wild was het niet en ook het formaat van de vis eigenlijk tegen. We besloten te kijken of we vlak bij de rotsen wat op polak konden vissen. Links van de vuurtoren een stukje uit de kant liep een mooie gul van tegen de 100 meter waar het aan weerszijde rap opliep tot zo�n 50 meter aan de ene kant en tot rotsen boven water aan de vuurtorenkant. Doordat er zo goed als geen wind stond, konden we mooi met de stroming van het ondiepe afdriften. Roland en ik gooiden een kleine 40 grams pilker naar de kant toe, terwijl Wouter een pilker recht naar beneden liet zakken. Na wat tikken draaide hij deze weer in een rap tempo naar boven, omdat hij niet tevreden was. Ver kwam hij niet, de pilker werd hard gegrepen en zijn hengel klapte dubbel terwijl de slip gierde. Enigszins verbaasd keken Roland en ik naar wat er allemaal gebeurde en vroegen wat er gebeurd was. �Was gewoon mijn pilker aan het binnendraaien en toen werd die gegrepen� was het droge antwoord. Terwijl wouter nog steeds in gevecht was lieten wij ook onze pilkers zakken en draaide die ook snel weer naar boven. En ook wij kregen allebei een mooie beuk en stonden toen ook met een kromme hengel en gierende slip. Na een minuut of 5 had Wouter zijn vis aan de oppervlakte, en het bleek een mooie koolvis te zijn. Super, we hebben een school jagende koolvis gevonden! Toen ook onze vissen bovenkwamen bleken dit ook mooie koolvissen te zijn van rond de 70 a 80 cm. We besloten snel om de pilkers te verwijderen omdat de dreggen toch wel problemen gaven met het onthaken. We wisselden deze om voor 70 grams loodkopen met een 15 cm lange salt shaker in een koolviskleurtje. Zo konden we de vissen gewoon in het water onthaken zonder deze telkens aan boord te hoeven halen. De twee uur die volgde was een waar koolvisfeest. Bijna elke keer dat we de shad snel naar boven draaide werd deze wel gegrepen door een mooie koolvis. Ook op de dieptemeter was duidelijk te zien dat de koolvis actief was, in een gebied van 50 tot 20 meter onder de boot stond het scherm vol met dikke rode strepen die kriskras door het water liepen. Deze visserij was een groot feest, zeker omdat we met erg licht materiaal stonden te vissen. Wouter gebruikte een 28 grams verticaalhengeltje van 2.10 welke regelmatig angstaanjagend ver doorboog. Roland viste met een Illex Ashura Black&Blue van 2.14 met een werpgewicht van 7 tot 14 gram (!) en zelf gebruikte ik de Illex Ashura Lightningbolt van 2.10 met een werpgewicht tot 35 gram. Uiteraard waren de molens wel iets forser in de vorm van een Stradic 4000 en Daiwa 3500 modellen. We wilden dit spektakel graag ook op film vast leggen. Maar helaas bleek de camera onderweg per ongeluk aan gegaan te zijn en stond er 1,5 uur broekzak op de film en was de accu leeg... Helaas ��n enkele aanbeet kunnen filmen van deze dag. Dat was wel erg jammer. Dit koolvis spektakel duurde ongeveer 2 uur en toen was het ineens over en zag je ook helemaal niets meer op de dieptemeter. We hebben in die 2 uur ontelbaar veel koolvis gevangen. De grootste waren rond de 90 centimeter maar de meeste zaten zo tussen de 70 en de 80 cm. Helaas niet die ene uitschieter van boven de meter. Maar we mochten zeker niet klagen! Verder zaten er ook nog een paar hele mooie polakken bij, deze beten vaak wanneer we richting de rotsen driften en het steeds ondieper werd. Het ondertussen al weer tegen half 10 en we vonden dat een mooi moment om richting huis te varen en een welverdiende maaltijd te nuttigen samen met enkele koude biertjes.

Zaterdag 16 juli
Deze dag stond er helaas iets meer wind. Maar met het koolvis geweld van de dag ervoor nog vers in ons geheugen zouden we gewoon gaan proberen. Rond het middaguur waren we weer op de plek. Ze bleken nu niet actief te zijn. Dan maar proberen wat er op de bodem zat. Hier wisten we enkele gullen te vangen en een paar mooie schelvissen. We dachten dat het misschien wel aan het tij zou liggen dat de koolvissen zouden jagen. We besloten wat op de bodem te gaan vissen en eind van de middag weer op de koolvis te gaan. Het plan was om wat te gaan �rommelen�op wat dieper water met aas. Roland hing weer een zware 250 grams pilker aan zijn Illex spinhengel in combinatie met twee reepjes koolvis. Wouter en ik gingen voor een lood van 200 gram met een kort wapperlijntje. Hier kwam dan ook een stukje koolvisfile op. We zochten wat bergjes op die rond de 80 a 100 meter diep waren en lieten ons er dan vervolgens overheen driften. Dit ging met vlagen erg leuk. We vingen ontzettend veel lommen tot een cm of 60. Verder had Roland nog een mooie gul. Na een paar uur hadden we toch wel weer zin om met het lichte materiaal aan de slag te gaan. De wind nam helaas ook langzaam steeds meer toe wat ook duidelijk aan de golven en driftsnelheid te merken was. We gingen rond 5 uur weer richting de plek waar de koolvissen het de dag ervoor ook goed deden. De shads met een 100 grams kop gingen weer overboord. Er was een paar keer opdraaien nodig maar daar was dan toch weer de eerste koolvis. Regelmatig kregen we mooie beuken op de snel naar bovengedraaide shads en soms stonden we ook met zijn drie�n tegelijk te drillen. Het formaat was wel iets kleiner. Dit lag nu rond de 60 a 75 cm. Misschien dat een enkele richting de 80 ging. Maar dat mocht de pret niet drukken natuurlijk. De camera was nu ook opgeladen en we konden mooi een paar aanbeten en drils filmen. Helaas was de wind dusdanig hard dat er wel veel ruis te horen was. Toen rond een uur 9 de wind nog verder aantrok vonden we het wel mooi geweest. Tijd om terug te gaan en lekker wat te gaan eten.

Zondag 17 juli
We wisten dat het ook vandaag nog behoorlijk zou waaien dus hadden we lekker uitgeslapen tot een uur of 11. Echter toen we wakker waren en eens buiten keken bleek het echt stralend weer te zijn. Echter stond de wind er nog wel, maar die was al veel zwakker dan gisteren. Dat beloofde veel goeds natuurlijk. Gelijk op de laptop gekeken wat de voorspellingen waren en inderdaad zou de wind er langzaam uitgaan. De volgende dag zou die zelfs helemaal wegvallen. Een 0 m/s is natuurlijk altijd goed om te zien! We besloten vanmiddag op platvis te gaan vissen. Eerst een paar koolvisjes vangen op enkele bergjes vlak bij de locatie. Hier bleken de gullen ook actief te zijn, dus blijven we wat langer hangen. Na een uurtje vissen besloten het gekozen baaitje op te zoeken. Hier zou volgens een groep Belgen een zandplaat liggen. Het doel was om naast schar te proberen een paar mooie schollen te vangen. In de baai lagen we lekker beschut en konden we mooi ankeren op een 15 meter. Hier maar eens wat proberen dachten we. De scharen zaten er wel. Verder stikte het er van de minigulletjes. Dus we hadden beet genoeg. Op een gegeven moment had ik beet en draaide de vis langzaam naar boven. Het bleek een mooie felrode poon te zijn. Maar wat nog veel spectaculairder was zwom er achter, namelijk een flinke heilbot! Dit was echt vet om te zien. De heilbot cirkelde vlak onder de poon. Ik liet de poon een meter of 2 onder het wateroppervlak zwemmen om te kijken wat de heilbot zou doen. Deze had wel degelijk interesse in de poon en deed een paar uitvallen! Vervolgens dook hij langzaam weer de diepte in. De poon kwam er dus goed vanaf. Na dit voorval had Wouter voor de zekerheid een hengel voorop de boot neergezet met een goede lap koolvis eraan. Je weet natuurlijk nooit of die heilbot terugkomt. Verder hebben we nog geprobeerd met shads te vissen maar helaas liet de heilbot zich niet meer zien. Tegen het einde van de middag begon de slip te ratelen van de hengel met aas eraan. Zou het dan toch? Wouter liet de vis een stukje wegzwemmen om vervolgens de haak te zetten. Het bleek geen heilbot te zijn maar een moddervette gul. Ook leuk natuurlijk. Hierna hebben nog een uurtje doorgevist en was het tijd om terug te gaan. In de avond ging het regenen en met de goede voorspelling voor de volgende dag besloten we deze avond binnen te bleven en wat films te kijken.

Maandag 18 juli
Vandaag was het inderdaad mooi weer met nauwelijks wind. We moesten eerst nog wat boodschappen doen voordat er gevist kon worden. Hierna zouden we een stevige maaltijd nuttigen en veel eten meenemen voor tijdens het vissen. We hadden het plan Na het avondeten was de wind inderdaad helemaal weggevallen. Snel de hengels gepakt en op naar de boot. We zagen dat het verder op zee helaas nog steeds behoorlijk onstuimig was. We besloten in het fjord te gaan vissen op wat dieper water met aas. Doordat het windstil was konden we met de spinhengel en 200 gram lood vrij makkelijk tot ongeveer 140 meter diep vissen. We hebben op verschillende onderwaterbergen gevist die afliepen van 80 tot 100 meter naar 140 a 150 meter. We hebben hier best leuke visserij gehad. We vingen grote wijtingen van over de halve meter, diverse haaitjes, leuk formaat leng, schelvis en natuurlijk lom. Helaas verspeelde Roland een echt zware vis, maar ja als de haak losschiet doe je er weinig aan. Rond een uur of 4 in de ochtend gingen we langzaam aan weer richting de haven. Het zou rustig blijven met de wind dus we hoopte de volgende dag weer de zee op te kunnen.

Dinsdag 19 juli
Na het nachtje vissen iets later opgestaan als normaal. Het gelukkig nog steeds mooi zonnig en rustig weer. Prima gelegenheid om eens wat verder de zee op te gaan. Dit hadden we nog niet gedaan deze vakantie. Het doel was nu om te proberen wat grotere gullen te vangen. Een metervis was het doel. Rond het middaguur waren we klaar om te vertrekken en na een goede 3 kwartier varen lagen we op de eerste van ondieptes boven Froya. Het hier werkelijk te stikken van de kleine koolvisjes. We probeerden hier om eerst een koolvisje aan de pilker te krijgen en deze dan weer te laten zakken tot onder de school. In de hoop dat er zo een mooie kabeljauw achter het koolvisje aan zou komen. Dit ging op de eerste stek niet naar wens, na een paar driftjes nog steeds geen overtuigende aanbeten gehad van kabeljauw. We besloten het een stukje verder te proberen op een ander bergje. Hier lieten we ons weer als het ware �heuveltje af� driften. We beginnen altijd op de top en laten dan de boot afhankelijk van de richting van de drift langs het aflopende talud driften. Je komt dan vanzelf de school koolvisjes tegen op deze manier. Ook hier kwam rond een meter of 40 diepte een mooie grote rode vlek in beeld. Maar hier konden we duidelijk onder deze school enkele mooi bogen zien op de dieptemeter. Dit moest natuurlijk groot wild zijn welke actief waren onder de school. Hier hadden we dan eindelijk echt succes met de pilker en koolvis. Het was wel zaak de kabeljauw ruim de tijd te geven om het koolvisje goed te pakken. Geef voldoende lijn indien nodig en sla pas aan op het moment dat de vis echt begint weg te zwemmen. Zo krijgen we alle drie elke drift wel 1 of 2 aanbeten. Het is soms wel lastig ze aan te slaan of aan de haak te houden. Maar we vingen zo wel enkele mooie gullen tot dik in de 80 cm. Wouter had op een gegeven moment een hele mooi zware aanbeet en toen hij aansloeg boog zijn hengel in een hele mooie hoepel en werd er mooi lijn genomen. Helaas schoot deze vis los�

Eind van de middag kwam er plots een stevige mistbank op zetten en zaten eerst in de zon, 10 minuten later konden we nog maar 50 meter ver kijken. We besloten rustig terug te varen richting het fjord, wie weet of er nog een zware bui in het verschiet zou liggen. Toen de mist na ongeveer een dik uur wat leek op te trekken besloten we een bergje onder Titran te proberen. Dit bleek een goede keus. Hier hadden we een paar hele mooie uren met een aantal dikke gullen. Roland wist hier de lat scherper te stellen door een mooie kabeljauw van 93 te vangen. De drift erna krijg hij een wat aparte aanbeet. Er werd veel meer lijn genomen dan gebruikelijk was bij een aanbeet van een gul. Ik zei voor de grap dat dit misschien wel een heilbot kon zijn� Toen de vis lijn bleef nemen zette Roland de haak. Hangen, het binnen drillen ging zwaar maar runs bleven uit. Misschien toch gewoon gul? Maar het lompe stompwerk ontbrak. Gespannen keken we naar het water toen de vis bijna binnen was. En ja hoor, daar verscheen een donkerbruine schim. Heilbot! Uiteraard was iedereen erg enthousiast en snel werd het schepnet gepakt en kon de heilbot geland worden. Yesss, hij was binnen! Het was geen monster maar met een dikke 4 kilo waren we alle drie dik tevreden! Eindelijk een heilbot gevangen. We hebben hier nog lang doorgevist en nog een hoop mooie dikke gullen gevangen. Helaas geen uitschieters meer, maar wel een prachtige visserij. Rond een uur of 2 in de nacht vonden we het toch wel mooi geweest, tijd om terug te gaan en een stevige maaltijd te nemen. Als afsluiter natuurlijk enkele biertjes ;-)

Woensdag 20 juli
Vandaag stond er meer wind waardoor we helaas niet op zee konden vissen. Dat was allemaal iets te veel van het goede. Gelukkig kwam de wind wel uit een goede hoek zodat we nog wel redelijk konden vissen rond Titran. We besloten deze middag weer naar het plekje van gisteren te gaan. Wellicht lag er nog een heilbot te wachten of een grote kabeljauw.. We merkten gelijk al bij het laten zakken van de pilker dat we een stuk sneller driften dan gisteren. Dit zorgde ervoor dat we veel lijn moesten geven om bij de bodem te blijven met de pilker/koolvis combi. Dit maakte het vissen allemaal niet makkelijk. Maar de gullen waren weer actief en we vingen weer een mooi aantal dikke vissen. Chris zette de 93 cm van de kabeljauw van Roland gelijk met ook een mooie vis van 93 cm. Wouter wist ook een paar hele mooie te vangen tot 90 cm. Het kwam zelfs 1x voor dat zowel Roland als Chris bijna tegelijk een aanbeet kregen. Even later konden dan ook gezamenlijk de vissen naar boven gedrild worden.

Begin van de avond ging de beet er vrij plotseling uit. Ook de wind trok nog wat verder aan. We besloten om terug te varen. Konden we een keer voor 12 uur �s nachts avondeten. Morgen zou de laatste dag worden om te vissen. Helaas zag het er qua wind niet veel beter uit. Maar ja, die ene metervis zou toch gevangen moeten worden. We zouden het wel zien de volgende dag.

Donderdag 21 juli
Vandaag dus de laatste visdag. Helaas zelfs iets meer wind als de dag ervoor. Het zou dus in ieder geval een taaie dag gaan worden. In de ochtend eerst nog wat boodschappen gedaan en alvast de bus volgetankt. Zo tegen 1 uur gingen Roland en ik er toch even op uit. Wouter zou achterblijven en alvast wat gaan opruimen. We besloten zo ver mogelijk richting Titran te varen. Dit ging nog wel aardig. Maar de wind was inderdaad goed aanwezig en een snelle drift was dan ook het gevolg. We gingen het eerst proberen op een paar voor ons nieuwe ondieptes langs Froya. Hier was helaas weinig te beleven. Omdat het voorbij Titran ook niet te doen was qua golven besloten we net achter het eiland te blijven. Zo was de zee nog redelijk rustig en hadden we alleen te maken met de wind. De visserij was erg taai, de snelle drift maakte het ook niet makkelijk. Uiteindelijk dan toch een aanbeet voor Roland. Het leek een mooie vis te worden, alleen schoot deze halverwege los. Dat was erg jammer. Ongeveer 1,5 uur later op een ander stekje in de buurt een mooie aanbeet bij mij. Er werd voelbaar korte Mette gemaakt met het koolvisje onderwater en al snel begon de vis te zwemmen. Het moment om de haak te zetten. Ook deze vis voelde zwaar aan. We hoopten natuurlijk al op die ene meter vis. Toen deze na een 5 tal minuten boven kwam was het inderdaad een echte dikzak. Helaas geen meter, maar met 94 cm toch een hele mooie vis! Na deze vangst gebeurde er weinig meer en ook de wind nam nog verder toe. Rond een uur of 5 weer terug gevaren. Zo hadden we nog mooi de tijd om de boot schoon te maken.

In de avond hebben we alles op geruimd en ingeruimd. We hadden 1 koelbox bij ons voor de vis. We hebben alleen de vis meegenomen welke niet meer terug kon of erg slecht gehaakt was. En ondanks dit zat die toch nog bijna vol! Dit geeft wel aan dat er vis genoeg te vangen valt daar. Vrijdag om 3 uur in de ochtend opgestaan voor de weg terug. Deze verliep soepel en zaterdag waren we rond 5 uur in de middag weer thuis.

Wij hebben een geweldige visvakantie gehad. Ook eindelijk een keertje mazzel met het weer. Wie de eerdere verslagen van ons heeft gelezen, weet dat de vorige 2 vakanties goed verwaaid waren. Het blijkt verder ook dat je in Noorwegen veel lichter kan vissen dan men denkt. Onze zwaarste hengels waren in de 80 grams klasse. De lichtste waren verticaalhengeltjes tussen de 14 en 21 gram. Hier was gewoon erg goed mee te vissen. Alles natuurlijk wel een beetje afhankelijk van de diepte natuurlijk.

We willen Raffie en Linda van Cordes Travel, bedanken voor de goede service en het verzorgen van deze geweldige visreis en ook de mensen van Angelamfi Grefsnesvagen natuurlijk!

Groeten Chris, Roland & Wouter
www.zeebaarsshop.nl

>>Fotoserie deel 1<<  &  >>Fotoserie deel 2<<

==========================================================

Wilt u zelf op visvakantie naar Noorwegen ??
ga naar:  www.cordestravel.nl

Gespecialiseerd in Sportvisreizen
www.cordestravel.nl

    �  copyright 2011   Zeevisland.com, alle rechten voorbehouden
Disclaimer