===========================================================

"Vardoy/Sotra"
Juni 2008

===========================================================

Hier een verslag van onze jaarlijkse visvakantie naar Sotra � Noorwegen. Normaal gezien zouden wij 14 dagen verblijven in Noorwegen maar door de Colorline-perikelen waren we genoodzaakt om twee dagen extra op het eilandje door te brengen. U kan al vermoeden dat wij daar zeer rouwig om waren. We vertrokken op 31 mei. Na een rit van 7,5 uur kwamen we aan op onze vaste overnachtingsplaats in Flensburg. Hierdoor hoef je de 1100 km niet in ��n keer te doen en heb je toch een grotere marge moest er iets fout lopen onderweg (file, ongeval, �). Aangezien het zaterdag was, was er weinig verkeer, al is het tussen Bremen en Hamburg altijd druk. Na een lekkere maaltijd in een bierbrouwerij en een goede nachtrust hadden we nog zo�n 400 km voor de boeg en aangezien het vertrek van de boot pas voorzien was om 14 u konden we de etappe zonder stress en haast afleggen. Het was ook zondag, dus bijna geen verkeer op de baan en voldoende tijd om onderweg regelmatig te stoppen. Toch waren we niet volledig op ons gemak aangezien het de eerste keer was dat we via Hanstholm en niet via Hirtshals gingen. Met de gps was het geen probleem, maar toch vind ik dat het beter zou mogen aangegeven worden. Pas in de laatste 10 � 15 km stond Hanstholm aangeduid. Het vinden van de ferry was dan weer geen enkel probleem, dat stond goed aangegeven en je kon hem al van ver zien liggen. Toch wel spijtig dat rond deze terminals vaak niets te zien of doen is, zelfs geen caf�s of eetgelegenheden. Raar, aangezien er altijd mensen ruim op tijd zijn.

De overtocht verliep zonder problemen. Onze verwachtingen lagen wel wat lager aangezien de Bergensfjord een pak kleiner is dan de Princesse Raghnild van Colorline. Dat heeft natuurlijk ook z�n voordelen, het is minder druk en gezelliger. Ook het avondbuffet was kleiner, maar persoonlijk vond ik het wel beter dan bij Colorline. Enkel het ontbreken van de slotjesmachientjes was spijtig, maar dat werd goed gemaakt door het schitterende weer. Temperaturen rond 25�C en weinig wind zorgden ervoor dat je buiten kon zitten en genieten. Aangezien het grote zonneterras juist werd geschilderd, was dit spijtig genoeg niet toegankelijk. De kamers waren een beetje kleiner maar daarom zeker niet slechter. Alles was verzorgd en proper

Aankomst in Bergen was pas voorzien om 10u, dus tijd genoeg om rustig wakker te worden en op te staan en te genieten van een lekker ontbijtbuffet. Het was schitterend weer, warm en bijna geen wind.

Na een korte rit en nog wat tussenstops voor de laatste aankopen kwamen we aan in het haventje waar de gebruikelijke volksverhuis kon beginnen. De huiseigenaar zat in Bergen in vergadering en kon dus pas later komen, maar hij had de boot mooi klaargelegd zodat we al een beetje materiaal konden overzetten naar het eilandje en we niet moesten wachten in de haven. Alles op het eiland was zoals we het ons herinnerden met uitzondering van de 12 geitjes die er rondliepen. Zeer schattig en plezant voor de kleine, maar een nachtmerrie voor de huiseigenaars. Alle planten en bloemen waren onveilig en voor je het wist zaten ze in de living.

Het weer was de eerste vijf dagen gewoonweg schitterend, stralende zon en bijna geen wind. Kon ik helaas maar hetzelfde zeggen over de vangst. We hebben mooie vissen kunnen vangen, maar we hebben daar zeer veel moeite voor moeten doen. Zeer belangrijk daarbij was een goede stekkennis en de juiste materialen. Opvallend dat sommige kleuren goed waren de ene dag en dan weer waardeloos op andere dagen. Op de goede stekken van vorig jaar zat dit jaar geen of weinig vis of waren ontoegankelijk wegens de aanwezigheid van vele netten en langlijnen, veel meer dan andere jaren. Pollak kon je vangen zo veel je wou, zeker als je de juiste plaatsen kende. Het is en blijft natuurlijk een schitterende sportvis, zeker op licht materiaal (spinhengel 20 � 50gr met pilkertje van 60 � 100 gr). Ze knallen echt op de pilker, dan een seconde niets en plots beseft de vis dat er iets loos is en duikt hij naar onder. Echt kicken als je je slip hoort afgieren, tot 2 of 3 keren toe. Als je dieper ging (50 tot 120m) was het al lom wat de klok sloeg. Soms mooi lommen van dik 5 kg maar te vaak kleine rommel amper groter dan het aas, vervelend als je dan 100 m moet optakelen. Na de vijfde keer ben je dat echt wel beu. De leng was nagenoeg niet aanwezig, de eerste week slechts een paar lengetjes gezien. Maar wat vooral opviel, was de afwezigheid van de grote scholen koolvisjes. Zelfs die zou je op den duur nog gaan missen. Dit alles werd natuurlijk wel grotendeels goedgemaakt door het prachtige weer met zomerse temperaturen.

Een voordeel van het huisje op Vardoy is dat je krabbenfuiken mag lenen. De vis liet het wat afweten, de krab daarentegen was goed vertegenwoordigd. Op een gegeven moment zaten in de twee fuiken tezamen wel 11 krabben, en geloof me, niets is zo lekker als verse krab. Een glaasje witte wijn, wat brood, een hamer en een tang en smullen maar.

Maar naar goede Noorse gewoonte sloeg het weer om. Het werd zeer winderig en een pak kouder, met af en toe een bui. Hierdoor konden we niet meer op zee gaan en werden we gedwongen om tussen de eilanden en in het fjord te vissen. Persoonlijk noem ik dit vissen om te vissen want voor grote vis moet je �buiten� zijn. Natuurlijk maak je altijd kans op een mooie vis maar vaak vang je weinig tot zelfs niets. Maar de ommekeer in het weer kon misschien ook zorgen voor een ommekeer in de vangst?! Ze zeggen toch dat na een storm het altijd goed is om te vissen. Een paar dagen rust kon geen kwaad maar het mocht natuurlijk niet te lang duren. We waren er om te vissen!

Tijdens deze �sombere� dagen hebben we kennis kunnen maken met onze buurman op het eiland, Harald. Een Noor die werkt op een olieplatform en dus vaak voor langere periodes thuis is. Van deze maakt hij dan gretig gebruik om te gaan vissen met zijn gloednieuwe boot. Een prachtige, zeer ruime boot, volgestouwd met de laatste elektronica. Vaak vist hij met netten maar soms ook met de stok of een katrol. Dit is een groot wiel volgespoeld met dikke nylon (2 mm) en zo�n 8 � 10 gummimakks aan een verchroomde banaanpilker van 1kg. Eerst moesten we erom lachen maar snel bleek dat het een effici�nt systeem was. Gewoon het boeltje laten zakken tot je enkele koolvisjes beet hebt en alles laten hangen. Binnen de kortste keren hing er een mooie kabeljauw aan van rond de 5 kg. De kabeljauwen grepen de weerloze koolvisjes die aan de gummimakks hingen. Dit was het teken om onze hengels boven te halen en het ook een keertje te proberen. Resultaat: een mooie kabeljauw van zo�n 8 kg, en dat op een diepte van amper 30 meter. Wie zegt dat je diep moet vissen voor de grote jongens? Het was een strategie die de komende dagen nog enkele mooie kabeljauwen zou opleveren, gewoon een kwestie van een school koolvisjes te zoeken en laten hangen die handel!

We zouden de laatste dagen van onze vakantie afsluiten met goed weer. Tijd om de leng te gaan belagen. We kregen de tip om misschien eens een beetje verder te gaan en dieptes op te zoeken van rond de 150 m. Eventjes de gps bovenhalen en je vindt al snel dergelijke stekken. Een paar kleine stukjes makreel aan onze sleppe en laten zakken! Die dag kwamen er mooie lengen van 4 tot 6 kg naar boven alsook een kabeljauw van 7,5 kg. Toen we dan ook nog enkele zeer mooie aanbeten misten, wisten we dat hier veel vis zat. Spijtig genoeg kwam er plots meer wind op. Helaas, maar als je wat verder op zee zit, moet je niet de dommerik uithangen, maar terug naar veiliger water varen!

Op onze laatste visdag was er beduidend minder wind en gingen we natuurlijk naar dezelfde stek. Er stond wel een sterke stroming zodat het moeilijk was om het aas op de bodem aan te bieden en de drift ging zeer snel, maar al vlug kwam de eerste beet, een mooie koolvis! Helaas geen leng, maar opnieuw beazen en naar de dieperik. Plots een tik op de top! Aanslagen en � miljaar, vast! Of toch niet? Ineens een run van een paar meter, dit was iets groot en zwaar, op z�n minst een dubbel getal! Zo�n 15 � 20 minuten en twee verzuurde armen later kwam de vis boven 30 meter achter de boot. Eens de vis op de boot getild stond de teller stil op 16 kg! Een prachtige leng van 1m60! Een mooie vis om de vakantie af te sluiten. Aangzien deze mooie leng mij volledig geradbraakt had, kon ik enkel nog de boot op de visstek houden zodat mijn vader kon doorvissen. Eventjes later kreeg mijn vader ook een aanbeet, helaas een kleiner exemplaar van rond de 5 kg. Bij de volgende poging was het wel goed raak! Tevens een spannende dril, zou deze nog groter zijn? Helaas bleef de teller op 14 kg staan, een mooie vis maar het vakantierecord stond vast op 16 kg. Moe en voldaan gingen we terug naar het haventje. Na een volledige fotoshoot was er nog de taak om deze monsters te fileren. Gelukkig kwam onze buurman met het voorstel om ��n van deze vissen uit te benen en volledig op zout te leggen. Na een weekje mocht deze uit het zout en moest die ongeveer nog een week in de wind en zon drogen. Eens gehard zou deze nog jaren bewaard kunnen worden. De andere werd wel gefileerd en leverde ongeveer 7 kg zuivere filet op. Nu stond de teller op zo�n 55 kg visfilet, net onder het maximum van 60 kg en ruim voldoende om het jaar door te komen.

De voorlaatste dag was er het verplicht bezoekje aan Bergen. Mooie stad, dat wel, maar na de 4^e keer krijg je natuurlijk wel een d�j� vu-gevoel. Volgende keer gaan we op zoek naar een alternatief! De rest van de dag stond in het teken van de inpak en werd al zoveel mogelijk naar de auto verhuisd.

De vertrekdag was letterlijk en figuurlijk een druilerige dag met koud en buiig weer. Er restte ons enkel nog afscheid te nemen van de huiseigenaar en te passeren langs de Sotra Fiske Industrie. Daar hadden we zo�n 40 kg gerookte zalm besteld. Met ongeveer 100 kg vis in de koelboxen zijn we de boot opgereden.

De overtocht verliep zeer grijs en regenachtig, bovendien stond er een flinke deining. Deze werd al naargelang het later werd erger en erger. We werden �s nachts vaak wakker geschud door het rollen en stampen van de boot. De volgende morgen restte ons enkel nog een zeer lange rit van zo�n 1100 km, gelukkig is deze zonder problemen verlopen.

Toch nog enkele belangrijke puntjes voor mensen die ook een visreis willen maken naar Noorwegen:

Laat je niet gek maken door allerlei verhalen over monstervangsten. Er zit veel vis in Noorwegen maar die vliegt niet zomaar in je boot. Stek- en materiaalkeuze zijn zeer belangrijk. De grootste variabele is echter het weer. Slecht weer is vaak slechte vangst, goed weer en je hebt kans op mooie vangsten. Als je enkel naar Noorwegen gaat om 20kg-kabeljauwen te vangen kan je beter thuis blijven (tenzij je naar Soroya gaat). Je moet er gewoon van uitgaan dat de kans op zeer mooie vis er aanzienlijk groter is dan op onze Noordzee.

Vis zo licht mogelijk, je zal merken hoeveel �fun� dit kan opleveren, zeker als er een pollak van enkele kilo�s aanhangt die gaat en blijft gaan! Een pilkertje van 60 gr tot 100 gr zonder bijvangers aan een spinhengel en vissen maar � .

Probeer een �local� aan te spreken, het zijn zij die de beste kennis van het gebied hebben en ze kunnen je misschien enkele waardevolle tips geven. Hint: een vloeibare alcoholische aanmoediging kan helpen.