-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ierland, juni 2010; een reisverslag

Beste Lezer,

Al sinds vele jaren gaan wij met een clubje van een man of 6 om het jaar een weekje vissen in Ierland. Zo�n weekje vissen vraagt een gedegen voorbereiding, waarbij je vooraf heel goed moet kijken naar alle aspecten van zo�n visreis. Daarbij wordt gelet op de kwaliteit van de boot, de schipper, de accommodatie en de verzorging, maar natuurlijk vooral ook op de vismogelijkheden. In de loop van de vele jaren die wij al vissen in Ierland zijn bestemmingen bezocht als Courtmacsherry, Sneem, Kilrush en Downings. Op grond van de opgedane ervaringen hebben we voor dit jaar weer gekozen voor Downings in de Ierse provincie Donegal. Dit is de meest Noordelijke provincie van de republiek Ierland en ligt ten westen van Noord Ierland. Onze accommodatie daar is Fisherman�s Village dat ligt op het schiereiland Rosguill, een paar kilometer ten Noorden van het dorpje Downings.

Deze B&B accommodatie is uitstekend verzorgt en bestaat uit een tweetal cottages met elke enkele ruime kamers. Elke kamer heeft een eigen badkamer met toilet en is voorzien van mogelijkheden om koffie en thee te zetten. In het hoofdgebouw is een speciale eetruimte ingericht waar �s morgens het uitgebreide ontbijt wordt geserveerd. Naast de eetruimte is een �lounge� met bankstel en fauteuils waar je �s avonds na een dag hard werken op de boot lekker een biertje kunt drinken en naar de televisie kunt kijken als de eigen visverhalen opgedroogd zijn. De accommodatie wordt gerund door Heather McVeigh, de vrouw van de schipper, die als je dat vooraf afspreekt ook de lunchpakketten en het (uitstekende) diner verzorgt.

Schipper Michael McVeigh is eigenaar van de 13 meter meter lange charterboot de Rosguill. De Rosguill is een ruime en veilige visboot, met een kajuit waar je met een man of 6 aan tafel kunt zitten. Indien nodig heeft Michael voldoende hengels en reels. Hoewel de bagage regels bij de luchtvaartmaatschappijen dat de laatste jaren niet gemakkelijker maken, geven wij er zelf altijd de voorkeur aan om zoveel mogelijk materiaal zelf mee te nemen.

De wateren rondom het schiereiland Rosguill zijn ideaal om te vissen. Een kilometer of 10 uit de kust ligt Tory Island, een groot eiland waar je als dat nodig is lekker uit de wind kunt vissen. Daarnaast zijn er tal van baaien en met name Mulroy Bay heeft een �insnijding� in het land die vele kilometers landinwaarts gaat. Zelfs bij windkracht 8 of 9 kun je daar nog wel een plekje vinden om te vissen. Weliswaar vang je dan niet veel anders dan stekelroggen en hondhaaien, maar vissen kun je. 

Onze keuze voor deze locatie is ook ingegeven door de grote rijkdom aan verschillende vissoorten die je daar kunt vangen. Samen met de schipper bepalen we per dag waar we gaan vissen, welke soorten we willen belagen en hoe we gaan vissen.

Onze visreis van 2010 was er met name op gericht om zoveel mogelijk soorten te vangen.
Wij, (Frank, Ton, Walter, Jeroen, Jorg en Jan)  hebben weer een uitstekende visreis achter de rug.

Zaterdag 19 juni 2010
Verzamelen op Schiphol bij de Easyjet balies en een hernieuwde kennismaking. Even nog de geluidloze 2^e helft van Nederland � Japan  meepakken op de luchthaven en vervolgens boarden en richting Ierland. Op Belfast staat de taxi al te wachten en om ongeveer 21.00u plaatselijke tijd zitten we, enigszins vermoeid van de reis aan de avondmaaltijd die Heather voor ons had klaarstaan. (gehaktprut met een soort maanbroodjes, lekker toetje en de gebruikelijke Irish koffie ter afsluiting.  

Laat wordt het niet die avond, zoals trouwens de hele week de bedjes op tijd worden opgezocht. Walter heeft in verband met zijn �slaapvolume� een kamer voor zichzelf, Jorg en Jeroen hebben samen een kamer en de grote kamer op de eerste verdieping wordt ingenomen door onze �nieuwe�, Jan Broer en door Frank en Ton. De weersvooruitzichten (of moet ik zeggen de windvooruitzichten) zijn goed en de verwachtingen hooggespannen.

Zondag 20 juni 2010
�s Morgens bij het ontbijt blijkt dat niet iedereen even goed heeft geslapen, het blijkt toch altijd weer even wennen aan een nieuw bed en omgeving. In het vervolg van de week gaat dat slapen een heel stuk beter! Na het ontbijt alle rotzooi in de auto en vervolgens transport van mensen en materiaal naar het ponton in de baai.  Vandaag wordt een windkracht 3 opgegeven en is de hemel halfbewolkt. Omdat er toch nog een venijnig golfje staat als overblijfsel van de noorden wind van de vorige dag, wordt er voor gekozen om niet meteen heel ver naar buiten te gaan en te beginnen met driftend vissen op de Limeburner, een gebied met een steenachtige bodem, een kilometer of 10 uit de kust.

Later die dag gaan we ook nog wat spinnen op pollak, onder andere bij de �Frechman�s Rock� en proberen we nog een platvisje te verschalken in Mulroy bay.

De Limeburner en Mulroy bay brengen redelijke resultaten, het vissen op pollak valt gewoon tegen. Er komt wel een pollakje naar boven, maar ze zijn niet groot en veel zijn het ook niet. Verbazend als je dat vergelijkt met de pollakvisserij van 2 jaar geleden.  Qua soorten mogen we deze dag zeker niet mopperen, er komen maar liefst 14 soorten boven water en da�s toch wel mooi.

We zien vandaag behalve de onvermijdelijke makreel ook pollak, wijting, kabeljauw, schelvis, koolvis, schol, schar, tarbot, stekelrog, rode poon, engelse poon, hondshaai en leng.

Het enige �bijzondere� dat er op de Limeburner wordt gevangen is een schelvis van een pond of  4/5, een formaat dat volgens schipper Michael al jaren niet meer is gezien. Jammer en eigenlijk ook verontrustend voor het vervolg van de week is dat onze nieuwe vismaat Jan een flink deel van de dag behoorlijk zeeziek is, gelukkig gaat dat in de rest van de week steeds beter en ontwikkelen zich bij Jan uiteindelijk toch ook een soort van zeebenen.

Terug in �Fishermans Village� is het douchen en daarna eten. Het eten is zoals gewoonlijk bij Heather weer prima verzorgt. Vandaag eten we rundvleeslapjes met krulfrietjes en bloemkool. Voor en na het eten een pilsje, voetbal kijken, weerberichten doornemen, plannen maken voor de volgende dag en vervolgens mooi op tijd naar het mandje.

Maandag 21 juni 2010
Gezien de uitstekende weersvooruitzichten (�s morgens windkracht 1, later oplopend naar windkracht 3, 24 graden en lekker zonnig) gaan we vandaag de verre wrakken op bijna 60 kilometer uit de kust bevissen. Lange vaartijd dus van zo�n 2,5 uur, maar gezien het mooie weer en de hooggespannen verwachting is dit geen grote opgave. Het weer is prachtig en als je goed kijkt kun je in de verte zelfs Schotland zien liggen.

We beginnen op het wrak van de Vestelle. Daar wordt meteen goed gevangen.

Veel leng, wat pollak en een grote kabeljauw van ongeveer 7 kilo wordt door Jorg aan de haak geslagen. Uiteraard komt ook de onvermijdelijke koolvis  boven water. Helaas slagen we er niet in om een lom te vangen. Na een aantal driften die eigenlijk allemaal redelijk veel vis opleveren, gaan we verder naar het wrak van een Duitse U-boot, een kwartiertje varen verderop. Dat wrak levert weinig vis en we gaan dan ook weer snel door naar McShane�s wrak, dat bekend staat als een wrak waar ook regelmatig lom wordt gevangen. Op dat wrak wordt nog wel wat vis gevangen, maar niet zo goed als op het eerste wrak een ook hier zien we geen lom.

Het laatste wrak dat we aandoen is het wrak van de Viknor, ook weer een redelijk groot wrak dat helaas ook niet veel vis oplevert. Alle wrakken die we die dag aandoen liggen op zo�n 86 meter diep.

Al bij al een redelijk geslaagde dag met behoorlijk wat vis, die door Frank en Ton wordt schoongemaakt en gefileerd. De hoeveelheid vis die dag is toch wel zo groot dat we eigenlijk de rest van de week (behalve een enkel tarbotje) niet meer de moeite hoeven te nemen om nog meer vis te fileren.

Gelukkig gaat het met Jan die dag al veel beter, hoewel er nog wel een �zwak momentje� is lijken de pillen die Michael heeft voorgeschreven de zeeziekte redelijk onder controle te houden. Gelukkig maar. Al bij al een prachtige visdag, met uitstekend weer en redelijke vangsten. �s Avond dezelfde routine, pilsje, douchen, eten (kippastei met gebakken aardappeltjes, rode bietjes en sla), pilsje, voetbal kijken, weersvooruitzichten, etc. Na het eten gaan Frank en Jan de gevangen en gefileerde vis vacuum trekken en invriezen en gaat de rest van de ploeg op pad met Michael op zeepieren te steken voor de lipvis. Moeizaam en zwaar karwij, met name omdat die rotbeesten er wel in enorme aantallen lijken te zitten, maar toch slechts met heel veel moeite in de emmer terecht komen. Moe, maar voldaan gaan we kort daarna slapen.

Dinsdag 22 juni 2010
Vandaag bewolkt, windkracht 3 en een graad of 20, gelukkig wel een mooi glad zeetje. Vandaag gaan we de tope belagen in de buurt van Glashedy island, een kilometer of 10 voorbij Lough Swilly. Hoewel de tope zich wel meldt vandaag worden er niet heel veel gevangen. Onze nieuweling Jan vangt er, niet gehinderd door ervaring, maar liefst 3.

Ton vangt er 1 en Walter ziet zijn tope net naast de boot er na lijnbreuk vandoor gaan.

Jeroen zet zijn eerdere, wat ongelukkige tope ervaring voort en slaagt er niet in om een tope binnen te brengen, ondanks enkele aanbeten. Misschien wel tengevolge van  de tope-adrenaline heeft Jan weinig last meer van zeeziekte. Later die dag doen we nog wat driftjes op �de platten� in Ballyhiernan bay en Mulroy bay. Hoewel niet geweldig gaat, komt er toch  een tweetal gladde roggen boven, een stekelrog, wat tarbot, schar en zelf een schol.

s� Avonds lekkere karbonaatjes met een soort aardappelschotel, sla, chocoladetaart met ijs om de inwendige mens weer te versterken, biertjes, voetbal kijken en als brave jongens weer op tijd naar bed.

Woensdag 23 juni 2010
Vandaag voor wat betreft de wind de minste dag van deze week. Windkracht 4 en toch wel een behoorlijk hobbeltje op zee. Omdat de wind uit het zuiden komt gaan we vandaag naar de noordkant van Tory Island, zo�n 15 kilometer uit de kust in de hoop dat we daar aan de noordkant wat beschutting vinden voor de wind. We hebben de gestoken zeepieren meegenomen en beginnen met het vissen op lipvis tegen de rotskust van het eiland aan. Jammer genoeg laten die zich niet echt vangen en staat de zuidenwind door de tochtgaten in het eiland toch nog wel flink hard te blazen, ook aan die kant van het eiland.

Als we dan besluiten om eerst maar wat anders te gaan doen, blijkt dat het die dag wel verrekte lastig is om de benodigde markeel te vangen, hoewel die beesten eerder die week overal te vinden leken te zijn, kost het vandaag toch wel ruim een uur om een bescheiden aantal in de aasbak te krijgen. Als ze er dan eenmaal in liggen, gaan we achter Tory island driftend vissen op een plek waar normaal gesproken wat tarbot, rog, poon en wijting te vangen valt. Tijdens de eerste drift komen er een tweetal tarbotjes boven, maar goed is het allemaal niet.

In latere driften komt er nog wel een enkel scharretje en een poontje, naar boven. Voordat we opnieuw gaan lipvissen, wordt er nog even op pollak gevist en dat gaat best aardig.

De hernieuwde poging op lipvis, later in de middag levert dan eindelijk wel wat lipvis op, een tweetal dwergbolken en vooral veel kleine koolvis. Prachtig om daar tussen die met zeevogels bevolkte rotsen en kliffen te kunnen vissen. Uiteindelijk wordt er door vrijwel iedereen wel wat gevangen, niet alleen de �gewone� gevlekte lipvis laat zich zien, maar zelfs de (vrouwelijke) koekoekslipvis komt boven water. Al bij al door de matige vangsten en het mindere weer, geen grootse dag.

Het aantal vissoorten wordt vandaag wel weer verder uitgebreid met de twee soorten lipvissen, de dwergbolken en een door Walter aan de haak geslagen grijze poon.

 �s Avonds in Fishermans Village de gebruikelijke routine, douchen, biertje, eten (stoofvlees met groenten, aardappelpuree en gefrituurde aardappelen), biertje, voetbal en slapen.

Donderdag 24 juni 2010
Vandaag hebben we redelijk weer (windkracht 2-3) maar moeten we het doen zonder schipper Michael, die naar Belfast moet om zijn advocaat te bezoeken. Reserve schipper John kan weliswaar met de boot omgaan, maar heeft van vissen totaal geen kaas gegeten. Gelukkig heeft Michael afdoende instructies achter gelaten en stekken gemarkeerd op zijn plotter. De makreel laat zich vandaag weer wat beter vangen en na die makreel beginnen we met driftend vissen in de monding van Lough Swilly. Door de combinatie van stroom en wind is de drift niet zoals verwacht van west naar oost, maar meer noord oost. Er komt nauwelijks vis boven. Een enkele Engelse poon, wat hondshaaitjes en koolvisjes laten zich zien. Als we dan besluiten om maar wat te gaan pollakken, blijkt dat de door Michael gemarkeerde pollak stekken vol liggen met boeien en touwen. Als we dan in een zo�n touw terecht komen met de boot, kost het de nodige tijd en moeite om dat touw weer te verwijderen. Nadat we om al die potten en touwen heengevaren zijn om naar een andere pollak stek te gaan, blijkt dat ook daar potten en touwen liggen. Omdat de middag inmiddels is aangebroken varen we terug naar Lough Swilly waar we voor anker gaan op een stek die licht tussen een aantal door Michael genoteerde stekken waar hij eerder vleet heeft gevangen. Eerst nog een uienzak met rubby dubbie aan het ankertouw vastgemaakt en daarna een tweetal hengels opgetuigd voor de vleet.

Een loting bepaalde de volgorde waarop de vismaten de hengels ter hand mochten nemen.

De grondvisserij die tijdens het vleetvissen wordt beoefend, wordt door een ieder anders ingevuld. Enkelen proberen opnieuw de tope te belagen, terwijl anderen met lichter materiaal hopen op andere vissoorten. Die grondvisserij levert behalve wat hondshaaien, vrijwel niets op. Als dan na een dik uur vissen een van de twee vleethengels begint te ratelen, moet Ton aan de bak op die hengel. De instructies van Michael blijken dan wel heel waardevol. Buttpad en harnas worden aangereikt en omgebonden en een deel van de reling wordt verwijderd. Zoals verwacht gaat de vleet plat op de grond liggen en kosten het ruim een halfuur voordat er beweging in komt. Ondertussen wordt er vooral gekeken, gefotografeerd en gefilmd en ligt het vissen bij de anderen vrijwel stil. Als er dan uiteindelijk beweging in de vleet komt, wordt duidelijk hoe sterk zo�n beest is. Gewonnen lijn wordt met speels gemak weer van de reel afgescheurd als de vleet zich met enkele vleugelslagen terugvecht naar de bodem. Uiteindelijk wordt het verzet minder en kan de vleet naar de boot worden geleid, waar met hulp van de vismaten het beest aan boord kan worden gehesen. Na wat foto�s en het nemen van de maten wordt de vleet weer met vereende krachten overboord gezet. Het best gaat er dan meteen vandoor en lijkt er weinig mee te hebben geleden. Gelukkig maar.

Op grond van de afmetingen (vleugelwijdte 147cm, lengte 173 cm) wordt het gewicht van deze mannelijke vleet aan de hand van een tabel ingeschat op 95 lbs, oftewel zo�n 43 kilo.

Kort na deze geweldige vleet-ervaring, wordt het anker gelicht en zoeken we onderweg naar huis nog wat pollakstekken. Vreemd en jammer genoeg kunnen we de pollak niet vinden.

Met name bij dit soort zaken blijkt wel weer dat het van groot belang is dat de schipper �de weg� weet in de zoektocht naar de vis. Reserve schipper John is een aardige vent, maar behalve voor een veilige (soms zelfs wat te voorzichtige) vaart, heb je eigenlijk weinig aan.

De vangst van  de vleet maakt deze dag wel heel bijzonder, met name voor Ton. Was deze vleet er niet geweest, dan zou dit toch wel een erg teleurstellende dag geweest zijn.

De kip met gebakken aardappelen en sla maakt �s avonds weer veel goed. Jammer dat die gekke Ieren niet de wedstrijd van Nederland tegen Kameroen uitzenden, maar kiezen voor de wedstrijd tussen Denemarken en Japan. Nederland wint gelukkig wel met 2-1

Vrijdag 25 juni 2010
Vandaag alweer de laatste dag. Jammer, wat gaat zo�n week toch snel voorbij. Gelukkig wel weer een mooie dag qua weer. Redelijk glad zeetje, windkracht 2, zo nu en dan een zonnetje en een graad of 20, goed uit te houden dus. Vandaag gaan we een nieuwe poging wagen op de tope, maar eerst gaan we voor anker vissen op het wrak van de Laurentic op onder andere conger. Da�s ook nodig, want congermaniak Jorg en ook nieuweling Jan hebben deze vis nog niet op het lijstje staan.

Eerder deze week (dinsdagavond) hebben we nog even een bezoek gebracht aan de haven van Downings, waar een levensgroot kanon van de Laurentic staat als bezienswaardigheid. Dit kanon is in 2007 door duikers aan boord van  de Rosguill opgedoken en naar Downings gesleept. Leuk om dat ding te zien. Eenmaal voorzien van verse makreel gaat het anker uit en kort daarna meldt de eerste conger zich. Frank en Ton vissen niet op conger, maar beperken zich tot het vissen op pollack en koolvis. Alle anderen vangen die dag een of meerdere congers, formaten tussen de ca 4 en ca 8 kilo. Met name Jorg verspeelt er een paar, waarbij het er op lijkt dat juist de grotere jongens kans zien om van de haak af te komen. Jammer, maar in elk geval hebben Jorg en Jan ook de conger nu op het lijstje staan.

Later die dag gaan we nog eens bij Glashedy  island proberen tope te verschalken en nog later doen we een poging porbeagle (neushaai) te vangen op de hoek van de monding van Lough Swilly. Bij Glashedy laat de tope zich niet zien en ook de porbeagle kan niet aan de lijst worden toegevoegd.

Veel hondshaaitjes (soms twee tegelijk aan een hengel), een mooie doornhaai voor Jorg, die jammer genoeg net een half pondje tekort komt voor een specimen award, een engelse poon voor Jeroen, wat pollack en koolvis komen die dag aan boord. Qua aantallen en soorten geen geweldig dag, behalve dan misschien de conger, maar wel weer een prachtige visdag.

Vandaag op tijd terug naar de haven omdat we ook alle visspullen weer mee moeten slepen. Net aangekomen bij onze kamers, meldt ook �wee Dan� zich met de bestelde gerookte zalmzijdes, lekker! �s Avonds eten, waarbij ook Michael aanschuift, compleet met een fles wijn,  douchen, inpakken en afrekenen. Zoals gehoopt kan ook de drankrekening voor de biertjes weer uit de pot betaald worden en blijft er dan net genoeg geld over om de taxi te betalen.

Zaterdag 26 juni 2010
Na het ontbijt op de normale tijd, staat om 9.00u de taxi al voor de deur om ons naar Belfast te brengen. De vacuum getrokken en ingevroren vis wordt in de koffers gestopt en de koffers gewogen. Of het nu aan het eten of aan de weegschaal ligt, is niet helemaal duidelijk, maar volgens die weegschaal is iedereen die er op is gaan staan, in die ene week een kilootje of 6 a 7 zwaarder dan aan het begin van de week. Laten we maar hopen dat het aan de weegschaal ligt. Vervolgens koffers inladen, afscheid nemen van Michael, Heather, dochter Zsara en de hulp, instappen en wegwezen. Hoewel de vlucht van Easyjet een vertraging heeft van 3 kwartier, loopt de reis verder voorspoedig. Na het afscheid nemen vertrekt iedereen naar huis, tevreden over de visweek. Omdat we de smaak nu toch wel weer goed te pakken hebben, spreken we af dat we de visreis voortaan jaarlijks gaan maken in plaats van om het jaar. Overleg met de verschillende thuisfronten moet daar op korte termijn duidelijkheid over geven, want wij willen wel, maar of het kan en mag?

DOWNINGS 2010, DE EVALUATIE

Gedurende deze visweek werden de volgende soorten gevangen;

	VISSOORT
1	Makreel
2	Koolvis
3	Pollack
4	Leng
5	Kabeljauw
6	Steenbolk
7	Schelvis
8	Dwergbolk
9	Wijting
10	Rode Poon
11	Engelse Poon
12	Grauwe Poon
13	Hondshaai
14	Doornhaai
15	Ruwe haai
16	Stekelrog
17	Gladde Rog
18	Vleet
19	Gevlekte lipvis
20	Koekoekslipvis
21	Tarbot
22	Schol
23	Schar
24	Conger
	TOTAAL AANTAL SOORTEN     24

We kunnen dus wel stellen dat de deze vakantie zeker voor wat betreft het aantal soorten een unieke was. Nooit eerder hebben we zoveel soorten gevangen.

Omdat ook het weer enorm heeft meegezeten, de onderlinge verstandhoudingen uitstekend waren, en het eten ons weer net in leven heeft weten te houden, kunnen we spreken over een geslaagde visweek. Als er dan al iets niet helemaal meeviel, dan was het dat de vangsten op sommige dagen duidelijk beter hadden gekund en dat de formaten van bijvoorbeeld conger en pollak best wat groter hadden gekund. De hoeveelheid gevangen vis is echter ook sterk be�nvloed door de keuzes die we maakten. Als je elke dag veel vis naar boven wilt �sleuren�, dan kan dat. De consequentie van een of meer dagen vissen op de verschillende grotere haaiensoorten of bijvoorbeeld op vleet, is echter wel dat je dan het risico loopt om niet veel te vangen. Als je die risico�s niet wilt nemen, dan zul je echter nooit zoveel soorten vangen.

Met vriendelijke groet,
Ton Etman