Verslag visvakantie Denemarken 2008 vanuit Spodsbjerg, Langeland.

Om een uur of twee vertrokken we, Nico, Cor, Willem Jan, Lex en Willem, uit Woerden. Lex kwam er al snel achter dat hij zijn rookton vergeten was, nu ja�

We hadden een zeer voorspoedige reis naar Spodsbjerg. Eenmaal aangekomen moesten Nico, Lex en Cor even een dutje doen. Om een uur of half twee toch maar gaan vissen. We moesten bij de rode boei noordwaarts zijn volgens Nicolai. Het bleek al snel dat er een enorme stroming stond waardoor het moeilijk was om het lood aan de grond te houden. Willem ving tot vreugde van Nico bij de eerste inworp met een pilker al meteen een enorme geep.

Verder vingen we wat kleine gulletjes en wijtingen. De wind was eigenlijk wel erg fors en regelmatig stortregende het. Aansluitend nog even op de platvis gegaan maar na weer een enorme stortbui toch maar gestopt en we hebben ons in het overigens perfecte huisje tegoed gedaan aan alle vis die we die dag hebben gevangen behalve de geep (dit om discussie te voorkomen wie die op mocht eten).

�s Avonds alvast een stevige voorproef van de stapel DVD�s genomen en om een uur of 1 ons bed opgezocht.

Dinsdag zag het weer er al stukken beter uit. Nadat we lekker uitgeslapen hebben, eerst maar uitgebreid ontbeten en na de boodschappen gaan vissen.

We vernamen in de haven dat de kabeljauw al de hele zomer slecht te vangen was. Eerst maar een flink stuk gevaren en naar de Bermudadriehoek gegaan. Daar stroomde het in ieder geval een stuk minder.  Nadat we allemaal (behalve Cor die zijn dag echt niet had) wat visjes vingen kreeg Nico een heel serieuze aanbeet. Het was echt een forse maar we hebben die nooit gezien omdat hij halverwege loste. Ook Willem kreeg een enorme klap op de shad die (ook helaas) meteen weer los liet. De shad was helemaal uitgescheurd. Ze zitten er dus wel, nu nog vangen�

Tussendoor vingen we bij het driften wel een paar mooie platvissen, vooral scharren en Willem Jan een mooie schol.

Ook nog geprobeerd aan de oostkant van de Bermudadriehoek, maar daar stroomde het weer veel meer en vingen we niets.

Tot slot om een uur of half vijf maar voor de platvis bij de kant op 8 meter diepte gegaan. Daar vingen we diverse mooie botten en scharren. Heerlijk genoten van de zonsondergang.

Die dag met z�n vieren (Cor ving niets)  35 vissen en we waren daar best tevreden over. Andere vissers vingen nagenoeg niets�

Die avond waren we om ongeveer half twaalf klaar met eten. De stemming zat er beslist al goed in. Om half vier(!) lagen we eindelijk in bed�

Woensdag moest er natuurlijk ook uitgeslapen worden en om ongeveer 3 uur zaten we weer op het water met de overigens perfecte boot (Limbo 699 met stuurhuisje).

Nu naar het zuiden afgezakt en getracht een taluutje stroomafwaarts te vinden. Dat lukte goed, het stroomde echter weer erg hard. Besloten om te vissen en ondertussen zachtjes tegen de stroom/wind in te varen. Dat ging stukken beter al bleven de aanbeten uit. Willem probeerde ook een keer tijdens het varen te vissen en door flink het lood op en neer te bewegen ving hij een mooie gul. Dat was een voorteken�

Omdat de vangsten beperkt bleven tot enkele wijtingen en kleine gulletjes zijn we maar op de platvis gegaan. Nadat we diverse keren pogingen deden om fatsoenlijk te ankeren, lukte dat uiteindelijk en vingen we weer vele mooie platvissen. Cor ving een echte vloermat van een bot die bij nadere meting 50 cm lang was. Echt een enorme vis! Daarmee had hij zich weer gerevancheerd van de dag daarvoor. We hadden nog wel een tijd door kunnen vissen gezien de vangsten. Het aas was echter schoon op (we vingen de laatste vissen aan de drelletjes aas die we nog hadden) en de score bleef die dag op ruim 40 vissen (meest platvis) staan.

Die avond veel van de vis ingevroren en omdat we helemaal geen zin in koken hadden, zijn we in Rudkobing gaan eten. Na een zoektocht zijn we in soort pizzeria beland. Dat was de enige tent die nog open was en we hebben prima gegeten.

Donderdag zou het in de morgen nog mooi weer zijn met een matige oosten wind die in de loop van de dag zou aantrekken naar minimaal windkracht vier.

Daarom besloten om maar eens eerder op te staan. Om half acht zou dat worden�

De volgende morgen lukte het inderdaad met niet al te frisse gezichten om acht uur aan tafel te zitten. (Dit is toch geen vakantie�..) Toch kregen we er geen spijt van. Om een uur of negen, nadat we een flinke hoeveelheid aas hadden gehaald, zijn we weer uitgevaren. De vaargeul richting het noorden overgevaren en weer kijken of we een drift konden maken op de stroming van het taluut af de vaargeul in.

Bij de rode boei ten noorden van de haven lukte dat prima. De wind was zo ongeveer tegengesteld aan de stroom zodat we het lood prima op de bodem konden houden en Nico had direct al twee vissen tegelijk.

Ook de anderen (behalve Willem) begonnen goed te vangen. Nico zat al binnen no-time op zes vissen.

Het was prachtig weer en toen we een boot van een lokale visser zagen (aan de boot te zien in ieder geval), bleven we een beetje in de buurt van die boot.

Nu begonnen we allemaal ook grotere vissen te vangen en Lex, Nico en Willem Jan vingen diverse gullen van ruim 60 cm. Dat gaf een goed gevoel. Zeker Willem Jan begon steeds beter te vangen en hij pakte zelfs een hele forse van ruim 80 cm!

Op een gegeven moment hadden op een meter of 32 diepte Lex en Willem een forse aanbeet. Directe erna kreeg ook Willem Jan een enorme aanbeet en we keken allemaal met spanning naar zijn vangst uit. Het bleek dat hij er drie grote gullen tegelijk aan had hangen. Bij het aan boord brengen verspeelde hij er 1 van, toch waren er twee hele mooie binnen waaronder een van ruim 80 cm.

We hadden dus een echte hotspot gevonden!

Na vijf minuten dus maar weer opgevaren en we bleven rond een blauwe ton driften. Nu kwamen er (zeker bij Willem Jan) regelmatig forse gullen aan boord. Hij hanteerde de methode van telkens zijn onderlijn hard omhoog trekken en weer op de bodem laten vallen. Willem had nadat hij een andere afhouder had gemonteerd een abonnement genomen op grote scharren. Je voelde ze er gewoon op klappen!

Ook Nico, Lex en Cor vingen met de regelmaat van de klok vis (gul, schar en wijting).

Telkens maakten we weer de drift van 26 meter naar 42 meter diepte.

Om een uur of half vier besloten dat het wel welletjes was en een wat verder uitgedrift. De gul lag duidelijk tegen oneffenheden aan want toen we de vaargeul overgestoken hadden en het snel ondieper werd, vingen we opeens weer allemaal mooie gullen.

Om een uur of half vijf weer terug in de haven waaide het al behoorlijk hard. Lex, Cor en Willem besloten nog even op de platvis te gaan zuidelijk van de haven. Het waaide al enorm met golven van tot een meter hoog. Toch nog een stuk of 14 mooie platvissen gevangen op 9 meter water.  Om 7 uur vonden we het goed en zijn we naar de haven gegaan.

In het huisje weer heerlijk gechilled en genoten van allerlei gezonde en minder gezonde dingen. De volgende dag was er windkracht zes opgegeven en gingen we toch niet vissen. We namen het ervan, al ging bij sommigen (Lex) het licht al om een uur of elf uit. Toch nog volgehouden tot half drie en de volgende dag uitvoerig uitgeslapen.

Vrijdag was vissen inderdaad onmogelijk. De golven waren rond de twee meter hoog!

Daarom na een zeer uitvoerig ontbijt tot een uur of twee de boot opgeleverd en de vis van donderdag gefileerd. Daarna nog even naar de kop van Langeland gereden en ons verbaasd over de ruigheid van de natuur en dat de dorpen uitgestorven leken te zijn.

�s Avonds weer heerlijk gegeten en uitvoerig DVD�s gekeken.

Zaterdag was de vakantie alweer voorbij en alles ingepakt en de thuisreis aanvaard. Bij de bootverhuurder nog even het warmtepak van Willem opgehaald dat in de boot was blijven liggen.

Na een voorspoedige thuisreis een toch nog flink wat Duitse files kwamen we om een uur of 8 weer aan in de Woerdense heimat.

Dit keer waren we het er allemaal over eens dat we het allemaal komend jaar maar weer eens over moeten doen. Dat wordt dan april naar we hopen en we hebben er allemaal alweer zin in�

Nico, Cor, Willem Jan, Lex en Willem, uit Woerden